‘Oude bomen verplant men niet’ is een van de elf verhalen uit mijn bundel Vloedlijn. In deze blogreeks deel ik met jullie het achterliggende verhaal van de verhalen uit die bundel. Waar gaan ze over, en waar, wanneer en waarom kwamen ze tot stand?
Het idee voor dit verhaal ontstond door een gesprek dat ik begin 2013 had aan een bushalte in Lommel. Het was een donkere, koude dinsdagavond en ik had net tien uur gewerkt. De bus liet op zich wachten en naast me zat een oudere vrouw die honderduit vertelde over haar vriendin, die de week voordien tegen haar zin naar een rusthuis was verhuisd.
Het verhaal raakte me en ik besefte hoe universeel het was. Je kan een oude boom niet verplanten. Niet zonder zijn wortels te raken.
Dus creëerde ik Jeanne van Overschelde, een vrouw die vergroeid is met haar huis. Ze woont er al meer dan vijftig jaar, heeft er lief en leed gedeeld, vijf kinderen opgevoed, haar man verloren. Als het aan haar ligt, blijft ze hier tot aan haar dood wonen.
Maar dat is buiten de kinderen van haar recent overleden huisbaas gerekend, die het huis willen laten slopen. Jeanne kan niet anders dan naar een rusthuis verhuizen. Maar dat is ze niet van zin.
Benieuwd hoe het Jeanne vergaat? Je kan het verhaal hier lezen. Of je koopt mijn bundel Vloedlijn en leest het lekker op papier.
Geef een reactie