Ze komen vooral bij valavond. Ze duiken op in de schemering, samen met de reeën en vossen. Maar waar de dieren rustig over de heide zwerven en om de paar stappen blijven staan om te grazen of rond te kijken, zetten zij rechtstreeks koers naar de Eenzame Man, een massieve rots die zich als een soort schiereiland uit de Atlantische Oceaan verheft, met rondom golven die borrelen, kolken en met veel kabaal op de grillige vingers van het vasteland te pletter slaan.
John weet niet wat hen naar deze plek lokt. De kustlijn van Cornwall telt talloze rotsformaties en steile kliffen. Waarom dan net deze? Heeft het te maken met de naam, die volgens sommigen terug te voeren is op de Kelten, die deze contreien bevolkten van voor het begin van onze jaartelling?
Door de jaren heen ontwikkelde John een instinct dat hem waarschuwt wanneer er iemand op komst is. Dan staat hij op de uitkijk achter zijn raam. Hij herkent hen al van ver, aan hun manier van wandelen, die hen onmiskenbaar van recreanten onderscheidt. Ze gaan recht op hun doel af, maar toch langzaam. Alsof iets in hun lichaam of geest nog weerstand biedt. Het kost John dan slechts enkele minuten om zijn schoenen en jas aan te schieten en de natuurlijke, stenen trap te beklimmen die van zijn huisje naar de top van de Eenzame Man voert. Hij wacht tot ze naar de rand lopen en nadert hen rustig maar vastberaden. De timing is cruciaal.
lees meer
Vacancy
Sometimes she dreams about waking up.
In an empty house of hungry cats
her stubbornness keeps her upright
like a hollowed oak.
read more
Mijn kortverhaal ‘De eenzame man’ in De Vallei
Ook in de 49ste editie van online literair magazine De Vallei vind je weer een kortverhaal van mijn hand, dit keer 'De eenzame man', over een eigenzinnige rots en een al even eigenzinnige man die aan die rots woont.
lees meer
Hound dog
She knows Elvis cannot be
anything but dead, still sometimes
she just has to believe
in the harsh light of day
after a night of lies
she carries water in leaky tubs
to a turbulent sea.
read more
Fatherland
Whether it's something or someone
I'm waiting for you ask
with a lip that trembles
for reasons I don’t know.
We're sitting on a hill
overlooking a city
where no one dares to believe anymore.
read more
Mijn gedicht ‘Balts’ staat in de top 100 van De Gedichtenwedstrijd
Al sinds 2011 doe ik mee aan De Gedichtenwedstrijd, die toen nog Turing Gedichtenwedstrijd heette. De balans van 10 jaar deelnemen: 23 gedichten in de top 1.000, waarvan drie in de top 100. Dit jaar is mijn beste prestatie tot nog toe, met maar liefst zes gedichten in de top 1.000, waarvan één in de top 100. Helaas kan ik niet aanwezig zijn bij de prijsuitreiking dit jaar, maar dat is nauwelijks een domper op de feestvreugde.
Lees hier het gedicht waarmee ik dit jaar in de top 100 sta.
lees meer
Herinnering aan een zolderkamer
'When the music hits
I feel no pain at all.’ – Rancid
Het is de muziek die me redde
op lange dagen onder het dakvenster
van een tochtig rijhuis in een straat
waar niemand me wilde kennen.
lees meer
Mijn gedicht ‘Wintergasten’ in de Gedichtenstraat in Zelem
Het moet al zo ongeveer de tiende keer zijn dat ik mee mag doen met Gedichtenstraat, een project in Zelem getrokken door enkele enthousiaste bewoners van de Karestraat. Elk jaar hangen ze gedichten op in de straat voor buurtbewoners en andere liefhebbers, steeds in het thema van de Gedichtendag. Dit jaar is het thema natuur en is het mijn gedicht 'Wintergasten' dat je ter plekke kan lezen.
lees meer
Mijn kwatrijn ‘kathedraal’ in De Vallei
Mijn gedicht 'kathedraal' staat in een speciale editie van De Vallei, waarvoor we gevraagd werden om een kwatrijn te schrijven. Dat is een rijmend gedicht van vier regels. Bevrijdend om zo eens op een heel andere manier poëzie te schrijven.
Kathedraal
Geef mij geen wierook, gotische gewelven of glasramen
mijn heiligdommen groeien, voor geen god beducht
met wortels diep in de aarde waaruit we voortkwamen
en stammen als steunpilaren van de avondlucht.
lees meer
Leen leest ‘Het universum heeft het zo gewild’ voor
Luister hier naar de opname van het gedicht 'Het universum heeft het zo gewild' van Leen Raats.