Mijn gedicht ‘Leegstand’ werd bekroond met de Guido Wulms Poëzieprijs 2020. Mijn andere inzending, ‘Leem’, sleepte een eervolle vermelding in de wacht.
LEEGSTAND
Soms droomt ze dat ze wakker wordt.
In een huis vol hongerige katten
houdt ze zich als een holle eik
slechts met koppigheid overeind.
Ze huilt boven de gootsteen
zingt tijdens het koken
kraakt als een oude trap.
Haar zwijgen is zoveel meer
dan niet praten. Het is de onrust
van helder water.
Ze wacht nergens op,
doet het toch.
(c) Leen Raats
LEEM
Ook wij bestaan uit lagen.
Zoals dit landschap dat zich
als boeken lezen laat
kromme appelbomen met namen
die klinken als een lied
dat al lang niet meer
over deze heuvels klonk
rottend fruit in vochtig gras
waar ooit ladders en grootvaders
aan knoestige stammen opklommen
uitgeholde wegen
als ingesleten verdriet.
We zoeken zwerfkeien
afgerond door een zee
die hier voor mensenheugenis
in warme golven vloeide
vinden krijten karkassen van wezens
die niet meer bestaan.
Ons rest slechts een afdruk.
(c) Leen Raats
Meer poëzie van mijn hand lezen? Dat kan, in mijn bundel ‘Troebel – Poëzie voor windstille dagen’
Wil jij weten hoe bovenstaande en andere gedichten tot stand komen? Hoe je zelf aan de slag kan gaan om prijswinnende gedichten te schrijven? Dat leg ik graag uit in mijn e-book ‘Schrijf belachelijk goede gedichten.’
20 gedichten in 20 weken
Ontvang 20 weken lang elke week een gedicht in je mailbox: de tekst, een geluidsopname waarop ik het gedicht voorlees én een uitleg bij het gedicht: hoe het ontstond, waarover het gaat, of een ander bijzonder, persoonlijk verhaal dat je meer inzicht geeft in dit gedicht.
Geef een reactie