Maandagochtend, 8u35
De hakken van haar dure schoenen
graven zich
in het pas gestofzuigde tapijt.
Ze heeft meer mannen
dan er in dit hotel logeren
lief gehad
telt de sporen
die ze op haar huid
achterlieten
al lang niet meer
op de vingers
van een verrimpelde hand.
Ze lacht naar de receptionist
dat ‘goedemorgen’ in alle talen
ongeveer hetzelfde klinkt
poetst haar gouden ring
met een servet
drinkt haar koffie
aan dezelfde tafel
elke ochtend
rollen koffers
en hun mensen
aan haar voorbij.
(c) Leen Raats
Met dit gedicht won ik in 2010 de Hotel (New) Hampshire-schrijfwedstrijd. De jury bestond uit Vrouwkje Tuinman, Jessica Durlacher en Louis Stiller.
Dit schreven ze in hun juryrapport: ‘Dit gedicht weet een alledaags soort humor te verbinden aan een haast surrealistische verbeelding. Er staat vaak het omgekeerde van wat je op het eerste gezicht denkt te lezen, en dat nodigt uit om nog eens een paar woorden terug te kijken, en nog een paar woorden, en dan weer vooruit. De lezer vraagt zich af of nu een onbekende vrouw geobserveerd wordt, of dat zij de universele mens-temidden-van-mensen verbeeldt, zo iemand die iedere lezer zelf ook is.’
20 gedichten in 20 weken
Ontvang 20 weken lang elke week een gedicht in je mailbox: de tekst, een geluidsopname waarop ik het gedicht voorlees én een uitleg bij het gedicht: hoe het ontstond, waarover het gaat, of een ander bijzonder, persoonlijk verhaal dat je meer inzicht geeft in dit gedicht.
Geef een reactie