Ik begin deze boekenblog met een quote van Stephen King himself: “Als me wordt gevraagd waarom ik besloot het soort dingen te schrijven dat ik schrijf, vind ik die vraag altijd veel onthullender dan ieder antwoord dat ik zou kunnen geven. Verpakt in die vraag zit, als het kleverige spul midden in een Tootsie Pop, de veronderstelling dat de schrijver het materiaal beheerst, in plaats van andersom.”
Als je fan bent van King en je wil meer weten over zijn leven, dan is dit een boek voor jou.
Als je fan bent van King en je wil weten hoe enkele van zijn bekendste boeken tot stand kwamen, dan is dit een boek voor jou.
Als je fan bent van King (of helemaal niet) en je wil beter worden in schrijven, dan is dit een boek voor jou.
Als je lui bent, en hoopt dat je schrijfcarrière vanzelf in je schoot geworpen wordt of dit boek tien snelle tips bevat die je op weg helpen om een boek te schrijven zonder dat je daadwerkelijk honderden uren aan je computer zit te werken, dan is dit boek niets voor jou. Je hoeft niet eens zo heel veel van Stephen King gelezen te hebben om te weten dat hij er geen doekjes om windt en je al helemaal niet met fluwelen handschoentjes aan zal pakken.
Dit is absoluut geen klassiek schrijfboek, maar wie verwacht er in godsnaam een klassiek boek van King? De grootmeester, want dat is hij voor mij onbetwistbaar, geeft heel wat praktische schrijftips, maar het is vooral zijn ingesteldheid die me bijblijft. Zijn onweerstaanbare drang om te schrijven, die het steeds weer wint van tegenslagen, drankverslavingen of luiheid.
Want dat is het echte geheim achter het succes: er is geen geheim. Geen magie, enkel hard werken. En dat betekent: zitten, zwijgen en schrijven. Stephen King raadt aan om dat meerdere uren per dag te doen, net zoals lezen.
Natuurlijk heeft niet iedereen die tijd, die had King in zijn jonge leven ook niet, toen hij rotbaantjes deed om rond te komen, maar van zodra hij de kans kreeg, had hij een pen in zijn hand.
Een inspirerend boek, net omdat het niet inspirerend wil zijn, en een no-nonsense schop-onder-je-luie-schrijverskont.
Want, geef toe: we zitten soms wel een beetje te wachten op die gouden schrijftips, die goddelijke inspiratie of dat mirakel dat uit de lucht komt gevallen en die onze carrière lanceert als een raket. Maar de waarheid is heel wat minder fancy. De 10% inspiratie, 90% transpiratie-regel klopt voor mij helemaal. Zonder hard werken kom je er niet.
Geef een reactie