Ik doof de laatste lampen van mijn hart
jaag dronkaards buiten
doe de deur achter hen in het slot
en ga.
De stad ziet me
met hoge ogen van glas
en fronst haar stenen wenkbrauwen.
In een leegstaande etalage
ligt verstofte hoop
uitgestald.
(c) Leen Raats
Geef een reactie