Vloedlijn (KORTVERHALEN)

15.00

De vloedlijn of het vloedmerk geeft de lijn aan tot waar het water bij de laatste vloed reikte. Wie langs de vloedlijn wandelt, doet de mooiste ontdekkingen: zeewier, schelpen, schatten uit verre landen, afval. Alles wat we aan de zee geven, komt naar ons terug. De zee geeft en neemt. Zonder oordelen.

In de elf verhalen van deze bundel zwerven we als strandjutters langs de vloedlijn. Naast ons lopen mensen die iets verloren in de golven. Een vriend, een moeder, hun thuis, zichzelf. Sommigen vinden hun kostbaarste bezit terug, anderen vinden een manier om verder te gaan, ook nadat de zee hun voetsporen uitwiste.

 

Categorie:

Beschrijving

“Leen Raats publiceerde eerder al poëziebundels en verhalenbundels waarin ze duidelijk toonde welke registers ze allemaal kan optrekken. Heel beeldend beschrijft ze heel gewone dingen en situaties en geeft ze dàt tikje magie mee dat ze doet stralen en boven alles uit verheft. Vloedlijn is een heel doorleefde bundel met verhalen, die steunen op een sterke taal en stijl!” – André Oyen van ANSIEL 

 

“De elf verhalen in deze bundel hebben me ontroerd en een diepe indruk op me gemaakt. In elk van deze verhalen kwam ik iets tegen dat heel bekend voor me was. Het werkt bevrijdend. De beschrijving van personages is zo beeldend dat ze werkelijk uit het leven gegrepen lijken te zijn. Het is alsof je naar een schilderij kijkt.” – Mieke Schepens op Goodreads

 

“Wat een empathische schrijfster is Leen Raats toch. Of ze nu het verhaal vertelt van een bejaarde oma, twee spelende kinderen in het bos, of een zichzelf zoekende jonge psychologe. Je zit in het verhaal omdat de beschrijvingen van alle personages en gebeurtenissen getuigen van emmers mensenkennis. Je leest en zit constant te knikken. Elk verhaal is een stilistisch kleinood vol mooie, eenvoudige woorden. Ingetogen, melancholisch, weemoedig en toch hoopvol. Waarom je deze bundel moet lezen? Omwille van het verhaal ‘Corine’. Holocaustoverlevende Marie-Thérèse doet voor de allereerste keer haar verhaal in de school van haar achterkleindochter die tot op dat moment niets afweet van de vreselijke zaken die haar overgrootmoeder heeft meegemaakt. De tranen schieten je in de ogen en de krop in de keel krijg je er gratis bij. Wat een beresterk kortverhaal, met alles erop en eraan, in amper een paar pagina’s. Ik ben jaloers op dit schrijftalent!” – Christine Bonheure op Goodreads

 

 

Reacties zijn gesloten.

Powered by WordPress.com. door Anders Noren.

Omhoog ↑