Op mijn blog geef ik regelmatig schrijftips. Om het je nog makkelijker te maken, verzamelde ik die blogs hieronder.
Op zoek naar nog meer schrijfinspiratie? Neem dan zeker eens een kijkje op schrijvenonline.org

De échte reden waarom schrijvers zouden moeten blijven lezen
Veel lezen. Dat is dé tip die zowat elke schrijver je zal geven wanneer je hem of haar om schrijftips vraagt. Absoluut geen slecht advies, maar er is één reden die ik niemand hoor noemen. En die heeft niets te maken met woordenschat of stijlgevoel, maar met magie.
Juist ja, magie.

Een schema als reddingsboei
Wil het maar niet lukken om je boek af te werken? Loop je na dertig, vijftig of honderd bladzijden vast? Heb je het verrekte ding al vijf keer herwerkt, maar lijkt er nog steeds iets te haperen? Of weet je gewoon niet waar te beginnen?
Een schema kan je redding zijn. Zie jezelf als een regisseur die scènes voor zijn film uitdenkt. Steven Spielberg of George Lucas beginnen toch ook niet zomaar in het wilde weg te filmen? Schema’s maken is een essentieel en leuk onderdeel van het creatieve proces. Nee, echt!

Van krabbels in een schriftje tot prijswinnend gedicht: de making of van ‘Leegstand’
Waar haal je je inspiratie? Hoe schrijf je poëzie? Dat zijn de twee vragen die ik – en met mij elke dichter die ooit deze aarde bewandelde – regelmatig te horen krijg. Je zou denken dat ik ondertussen een pasklaar antwoord heb, maar om heel eerlijk te zijn, vind ik het nog altijd moeilijk om uit te leggen hoe mijn gedichten tot stand komen.
Daarom hield ik het bij voor een aantal gedichten. Met een van die stukjes poëzie won ik onlangs de Guido Wulms Poëzieprijs 2020, waarop ik me herinnerde dat ik alle voorgaande versies bijhield! Het was ontzettend leuk om die zelf te herlezen.

Een varken met een lange snuit: tips voor het einde van je boek
Er zijn heel wat uitdagende aspecten aan het schrijven van een boek. Het begin schrijven, het midden schrijven en het einde schrijven, om er maar drie te noemen. Eerder schreef ik al een blog over de redenen waarom ik meestal met het einde begin. Maar hoe begin je daar dan aan?

Drie verrekt toffe schrijfopdrachten
Voor mijn online challenge ‘Een jaar lang verrekt toffe schrijfopdrachten’ bedacht ik vijftig schrijfopdrachten. Eerder kon je er hier al enkele van lezen. Dit zijn er nog eens drie.

Waarom ik meestal met het einde begin
Wanneer ik een roman of kortverhaal schrijf, ligt het einde vaak al heel vroeg in het schrijfproces vast. Vroeger was dat vooral in mijn hoofd, tegenwoordig schrijf ik die laatste bladzijde meestal echt uit. Ik weet wie mijn personages zijn, wat ze willen, hoe het verhaal begint en hoe het zal eindigen. De rest is een kwestie van gevolg en actie, van naar die laatste scénes toewerken. Met voldoende ademruimte voor frivole zijsprongetjes en wendingen die ik zelf niet had zien aankomen, maar toch met dat uiteindelijke doel voor ogen.

De perfecte schrijfcondities
De wagon is opvallend leeg, ik heb een plaats van vier personen helemaal voor mezelf. Mijn schaarse medepassagiers hullen zich in stilzwijgen. Het is lang geleden dat er nog zo’n perfecte schrijfcondities op de trein heersten.

3 compleet achterlijke schrijfopdrachten
In het traject ‘Een jaar lang verrekt toffe schrijfopdrachten’ geef ik een 50 weken lang elke week een absurde schrijfopdracht. Dit zijn er enkele van.

Moet je als schrijver een podiumbeest zijn?
Het lijkt wel alsof de meeste mensen denken dat schrijvers automatisch goed kunnen voorlezen. In een ideale wereld zou dat misschien ook zo zijn. Ik ken echter schrijvers die prachtige verhalen of gedichten schrijven, maar ze eigenlijk helemaal niet zo goed kunnen brengen – of gewoon niet graag op een podium staan. Ik ken ook mensen die zelf niet schrijven, maar die andermans werk prachtig weten brengen. Dit is waarom ik dat niet erg vind.

Valkuil bij het schrijven: als de twijfel toeslaat
Er zijn heel wat mogelijke redenen waarom dat boek dat je zo graag wilt schrijven er nog niet is. De meest vervelende en hardnekkige reden die ik regelmatig hoor, is een gebrek aan zelfvertrouwen. Zal het wel goed genoeg zijn? Wie wil dit in godsnaam lezen? Dit soort gedachten horen erbij en hoeven eigenlijk geen probleem te vormen – zolang we ons er maar niet door laten tegenhouden.

5 compleet absurde schrijflessen van Monty Python
And now for something completely different. Wie denkt dat de absurde sketches van John Cleese en de zijnen enkel waanzinnige humor bevatten en ons verder niets bijbrengen, heeft het mis. Dit zijn vijf legendarische scènes waaruit we belangrijke schrijflessen kunnen trekken. Neen, echt.

Daarom schreef jij jouw boek nog niet
Je gaat een boek schrijven. Ooit. Dat zeg je al jaren. Misschien ben je er zelfs al aan begonnen. Meermaals. Maar je bent ook telkens gestopt. Misschien heb je nog geen woord op papier staan, maar dat verlangen om een boek te schrijven blijft. Dit zijn de redenen waarom jouw meesterwerk nog niet in grote stapels in de boekhandel ligt – en de manier waarop je deze struikelblokken overwint.

Wat Bob Ross ons kan leren over schrijven
Hij is al 25 jaar dood, maar Bob Ross was nog nooit zo populair. Op de zender VICE worden dagelijks meerdere afleveringen van ‘The joy of painting with Bob Ross’ uitgezonden en ook op sociale media circuleert de sympathieke schilder veelvuldig. Zelf ben ik een enorme fan van deze man met zijn rustgevende verhaaltjes, seventies kapsel en happy little paintings. Hij leerde duizenden mensen schilderen, maar wist je dat je ook als schrijver heel wat van deze legende kan oppikken?

De mythe van de creativiteit
Ik geloof niet in creativiteit. Of toch niet in de mythe dat de ene over veel grotere hoeveelheden creativiteit beschikt dan de ander. Of dat je tonnen creativiteit nodig hebt om iets – een boek bijvoorbeeld – te creëren. We hebben voortdurend ideeën. We doen er gewoon niets mee.

Schrijven, een heerlijke marteling
Ik hoor weleens schrijvers verzuchten dat ze een hekel hebben aan schrijven. Of dat het een hele strijd is. Een opgave. Dat ze maar niet aan hun bureau kunnen blijven zitten om eindelijk dat verhaal in één lange flow op papier te zetten. Eerlijk? Ik hou van schrijven en geniet intens van het hele proces.

Waarom ik nog op papier schrijf
Ik schrijf veel en vaak, en doe dat meestal op de computer. Maar ik schrijf ook nog op papier. Ik heb altijd een pen en notitieboekje bij me, zelfs op plekken en momenten waarop het heel onwaarschijnlijk is dat ik aan schrijven toe zal komen.

Duizenden verhalen in één
Een verhaal ontstaat niet wanneer het op papier wordt gezet, een verhaal wordt geboren vanaf het ogenblik dat het gelezen wordt. Hoe mooi is de wetenschap dat je nooit één verhaal schrijft, maar duizenden verhalen tegelijkertijd? Dat elke lezer zijn eigen verhaal schrijft?

Mijn twee ultieme schrijftips
Je kan je oprecht afvragen waarom, maar mensen vragen me vaak om schrijftips. Ik heb er twee.
Tip één: schrijf. Tip twee: blijf schrijven.
Neen, echt. Schrijf. Wanneer en waar je maar kunt.