Proza en poëzie van Leen Raats
Ik overleefde lockdowns en startups
interimregeringen en vaste relaties
drie kledingmaten, zeven bezettingen van K3
zoutloze frieten en babyborrels zonder alcohol.
Ik doorstond aanslagen van de belastingdienst
Black Fridays en wittebroodsweken
ABBA-reünies en deathmetalmoshpits
met niet meer kleerscheuren
dan ik voorheen al had.
lees meer
Als ik een boot had
zou ik zeil zetten
naar de wind. het roer
nonchalant in de hand
wolken lezen als bestsellers
naderend onweer afwenden
met een vluchtig schietgebed.
lees meer
Al sinds 2011 doe ik mee aan De Gedichtenwedstrijd, die toen nog Turing Gedichtenwedstrijd heette. De balans van 10 jaar deelnemen: 23 gedichten in de top 1.000, waarvan drie in de top 100. Dit jaar is mijn beste prestatie tot nog toe, met maar liefst zes gedichten in de top 1.000, waarvan één in de top 100. Helaas kan ik niet aanwezig zijn bij de prijsuitreiking dit jaar, maar dat is nauwelijks een domper op de feestvreugde.
Lees hier het gedicht waarmee ik dit jaar in de top 100 sta.
lees meer
'When the music hits
I feel no pain at all.’ – Rancid
Het is de muziek die me redde
op lange dagen onder het dakvenster
van een tochtig rijhuis in een straat
waar niemand me wilde kennen.
lees meer
En dan ben je
plots twee mensen
die elkaar ooit hebben gekend.
De kale plekken
die straatlantaarns
op het gekneusde wegdek
werpen
lees meer
Mijn gedicht 'Blinde woede' staat in de bundel met top 100-gedichten van De Gedichtenwedstrijd 2020. Het juryverslag is zeer lovend, het jurylid in kwestie schrijft zelfs dat hij of zij vindt dat mijn gedicht de eerste prijs verdient. Heel fijn om te lezen, al zou het natuurlijk nog fijner zijn als ik die eerste prijs ook daadwerkelijk had gekregen. 😉
Ontdek hier het gedicht en het verslag.
lees meer
Ik maakte vier digitale poëzieroutes in Hasselt en Zonhoven. Trek de natuur in en luister onderweg naar mijn gedichten.
lees meer
Ook wij bestaan uit lagen.
Zoals dit landschap dat zich
als boeken lezen laat
kromme appelbomen met namen
die klinken als een lied
dat al lang niet meer
over deze heuvels klonk
lees meer
Vandaag is ze vergankelijk
stroomt als water naar de zee
vloeit met inkt. weigert
vaste vorm aan te nemen.
Hij haakt zijn vingers
zorgvuldig in de hare.
lees meer
Op vraag van Natuurpunt Hasselt-Zonhoven maakte ik een digitale poëzieroute in natuurgebied Tommelen. Ik schreef drie gedichten over dit bijzondere gebied en wat dit landschap in me losmaakt.
lees meer