Het prille idee voor Vloedlijn ontstond toen een heel lieve collega van een ex-werkgever een mailtje rondstuurde met de mededeling dat haar schoonvader net was overleden. Van zodra ik haar bericht las, ging ik naar haar toe. Er hadden zich al enkele collega’s rond haar bureau verzameld en ik hoorde uitspraken als Het zat eraan te komen, Hij heeft toch een mooi leven gehad en Het is beter zo.

lees meer

Het idee voor dit verhaal ontstond door een gesprek dat ik begin 2013 had aan een bushalte in Lommel. Het was een donkere, koude dinsdagavond en ik had net tien uur gewerkt. De bus liet op zich wachten en naast me zat een oudere vrouw die honderduit vertelde over haar vriendin, die de week voordien tegen haar zin naar een rusthuis was verhuisd.

Het verhaal raakte me en ik besefte hoe universeel het was. Je kan een oude boom niet verplanten. Niet zonder zijn wortels te raken.

lees meer

De ondraaglijke lichtheid van het bestaan. Dat je lacht naar wildvreemden, maar er diep vanbinnen een leegheid zit die nooit helemaal weg gaat.

Dat je danst omdat je ergens niet bij stil wilt staan, zingt om de stemmen in je hoofd niet te horen, je wilt geloven dat de wereld een mooie plek is, dat alles wat we doen een hoger doel dient, nut heeft – ook al weet je beter.

She needs you like she need her tranqs to tell her that the world is clean.

lees meer

Op het eerste gezicht is de 11-jarige Marthe van Thilo net als andere kinderen. Maar ze draagt een groot geheim met zich mee. Een verdriet waar de kinderen uit haar nieuwe klas zich geen voorstelling van kunnen maken.

De inspiratie voor dit verhaal komt wel van heel dicht bij huis. Ik was 9 toen mijn moeder stierf en ben vaak van school veranderd (drie lagere en drie middelbare scholen, om je een idee te geven). En aan het begin van het schooljaar was er altijd dat verplichte ‘lijstjes invullen’. Voor andere kinderen de normaalste zaak van de wereld, voor mij een pijnlijke herinnering aan de dood van mijn rots in de branding.

lees meer

Het was een behoorlijke uitdaging om dit verhaal vanuit het perspectief van een kind te schrijven. Het was de tweede keer dat ik me daaraan waagde. Mijn eerste poging (het verhaal 'Verzonnen moeder') staat ook in deze bundel.

Als copywriter schrijf ik regelmatig teksten voor kinderen, maar dit is een tekst voor volwassen lezers, maar wel vanuit het perspectief van een kind. Het moest dus interessant genoeg zijn voor volwassenen en tegelijkertijd vanuit een naïeve kijk op de wereld tot stand komen.

lees meer

Mensen die Vloedlijn al kochten, hebben zich wellicht verwonderd over die vier Afrikaanse dichtregels waarmee ik de bundel open:

Pyn, met grimasse, met dierlike klanke,
kan sterker dan wat ook jou wese versteur
en tog is jou egtheid juis daaraan te danke
en word pyn byna nooit uitermate betreur.

lees meer

Het weer beroert de gemoederen. Vraag maar aan Wouter Wolvega, een naar België uitgeweken Nederlander die sinds jaar en dag het mooie weer maakt op een nationale televisiezender. Geroemd door velen en tegen wil en dank BV geworden.

Tot die noodlottige zomer waarin zijn voorspellingen telkens verkeerd lijken uit te pakken. Het publiek en de media keren zich tegen hem en hij wordt zelfs op non-actief gezet door de zender. Zogenaamd tijdelijk, maar de jonge vrouw die hem vervangt, wint razendsnel aan populariteit. Dus staat Wouter Wolvega op een septemberochtend op een brug over de A12 in Boom en vraagt zich af of hij zou springen.

lees meer

Een van de leukste dingen aan Gwen is dat ze liegt en dat de lezer dat weet. Het is leuk om een personage met vreemde of slechte trekjes te creëren. Tegelijkertijd kunnen veel lezers wellicht met haar sympathiseren. Want wie heeft er nog nooit gelogen? Helaas voor Gwen dreigt ze al snel verstrikt te geraken in haar eigen web van leugens.

lees meer

Het begon allemaal met een stukje papier dat ik in de brievenbus vond. Van een Mr Sam. Groot paragnost, helderziend medium, oplosser van problemen gaande van impotentie tot het afwenden van het noodlot.

Kortom, een man die van alle markten thuis is. Behalve die van de spelling en grammatica, want op het kleine papiertje stonden evenveel spelfouten als woorden.

lees meer

De eerste versie ontstond grotendeels op de trein tussen Hasselt en Brussel, waar ik een jaar werkte in een functie die me mentaal volledig afstompte. Ik kampte toen ook met grote gezondheidsproblemen en een nimmer tanende frustratie omdat ik te weinig tijd had om te schrijven. Dus besloot ik dat ik de tijd die ik wel had optimaal zou benutten.

Dan zat ik daar als een razende te schrijven, terwijl ik met mijn linkerhand af en toe een lepel soep naar mijn mond bracht. Soms leek het wel alsof ik bezeten was. Dat zijn de beste schrijfmomenten.

lees meer