Het kortverhaal wordt weleens het kleine broertje van de roman genoemd. Wat ik daarvan vind? Onzin.

Korte verhalen zijn een kunstvorm op zich, met hun eigen wetmatigheden. Een kort gedicht is toch ook niet ondergeschikt aan een langer gedicht? Integendeel: ik voel me vaak meer aangetrokken tot korte poëzie. Draait de dichtkunst niet vooral om veel zeggen met weinig woorden?

lees meer

Heel soms gebeurt het dat ik bijvoorbeeld op de trein zit en dat er mij een aantal dichtregels binnenvallen, die weer leiden tot andere zinnen, en dat daaruit haast vanzelf een gedicht ontstaat, dat ik slechts een beetje bijschaaf om tot het eindresultaat te komen.

Veel vaker is mijn poëzie echter het resultaat van hard werken, veel herschrijven en - stel je toch eens even voor! - nadenken. Daarom ben ik er ook rotsvast van overtuigd dat iedereen poëzie kan schrijven en dat het niets met goddelijke inspiratie te maken heeft. Mijn gedichten ontstaan doorgaans in grofweg vijf stappen. Dit zijn ze.

lees meer

In het voorjaar van 2020 lanceer ik mijn roman ‘De schade beperken’. In dit boek volgen we Wil en Elke, twee rebelse vriendinnen. Hun vriendschap is even intens als grillig. Gaandeweg kom je er als lezer achter wat er gebeurd is, vijftien jaar geleden én in een recenter verleden. De flashbacks worden steeds meer verweven met het heden. Want hoe graag Wil en Elke het verleden ook achter zich zouden willen laten: de gevolgen blijven nazinderen. Het boek wordt voortgedreven door rockmuziek, bier en absurde conversaties. Dit zijn er enkele.

lees meer

Soms neem ik de langste weg naar huis. Omdat ik niet elke dag exact dezelfde route wil nemen. Soms ga ik te voet naar die afspraak terwijl ik er met de fiets op vijf minuten zou zijn. Omdat ik zin heb om te wandelen. Soms neem ik een trein die er langer over doet. Omdat het uitzicht op dat traject me beter bevalt. Het is een van de vele redenen waarom mensen me vreemd vinden.

lees meer

Wie dacht dat boeken er enkel zijn om te lezen, had het grondig mis. Ik vond talloze manieren waarop je boeken nog kan gebruiken. Let wel: ik wil je met dit artikel slechts inspiratie bieden, met behulp van gratis foto’s die ik op een populaire site vond. Laat je vooral niet beperken door deze heersende trends. De mogelijkheden zijn eindeloos.

lees meer

Ik schrijf veel en vaak, en doe dat meestal op de computer. Maar ik schrijf ook nog op papier. Ik heb altijd een pen en notitieboekje bij me, zelfs op plekken en momenten waarop het heel onwaarschijnlijk is dat ik aan schrijven toe zal komen.

lees meer

Samen met mijn vriend en een kameraad zit ik rustig iets te eten tegenover de hoofdingang van de Lokerse Feesten, waar we net hebben genoten van drie ronduit fijne optredens (Brutus, Zeal and Ardor en Life of Agony, voor wie het zou interesseren).

We babbelen wat en verkeren in opperbeste stemming. Plots komt er een kerel langs ons zitten, die ons in gebrekkig Engels aanspreekt. De plastic beker in zijn hand hangt zo scheef dat de helft van het goedje eruit loopt zonder ooit de lippen van onze gesprekspartner te raken.

lees meer

Het is eind oktober. Wanneer ik van mijn schrijftafel opsta, zie ik uitgebloeide zonnebloemen in onze tuin. Ze laten hun bruine koppen hangen. Gestorven, samen met de zomer.

lees meer