Prestatiedruk. Knaldrang. FOMO. Kunstlicht. Zelfverklaarde goeroes die beweren dat je enkel succesvol kan zijn als je om zes uur ’s ochtends de opkomende zon tegemoet jogt terwijl je naar een podcast luistert met een titel als ‘De 137 gewoontes van mensen die succesvoller zijn dan jij, eeuwige loser’. Het zijn maar enkele van de vele zaken die aan onze nachtrust knabbelen.
Resultaat? Een maatschappij waarin zowat iedereen kampt met een chronisch slaaptekort. En hoewel we met z’n allen klagen dat we moe zijn, hechten we daar eigenlijk bijzonder weinig belang aan. Zeker als je weet dat een slaaptekort letterlijk levensbedreigend is. Er zijn zelfs mensen – waaronder ‘succesvolle’ zakenmensen en wereldleiders waar velen naar opkijken – die weinig slapen verheerlijken als ware het een soort statussymbool.
Waar een slaaponderzoeker van wakker ligt
Waarom hechten we niet meer belang aan slaap? Deze vraagt houdt neuroloog Steven Laureys, die al meer dan 25 jaar onderzoek doet naar slaap, uit zijn… euh slaap. Toen deze ondertussen vermaarde topdokter arts in opleiding was, maakte hij op een dag van wel heel dichtbij kennis met een Brusselse vangrail. Ironisch genoeg omdat hij op dat ogenblik zijn dagjob combineerde met waaknachten in het labo waar hij het slaapgedrag van proefpersonen bestudeerde.
Dit is een toegankelijk wetenschappelijk werk, doorspekt met humor en anekdotes. In Het no-nonsense slaapboek schetst Dr. Laureys een duidelijk beeld van wat er in je hersenen gebeurt als je slaapt en waarom je lichaam die slaap zo hard nodig heeft – zonder dat het te technisch wordt. Ook aan dromen besteedt hij veel aandacht – en dan vooral aan het (weinige) wetenschappelijk onderzoek rond dromen dat tot op heden plaatsvond. Want mede ‘dankzij’ de totaal onwetenschappelijke droomanalyses van ene Sigmund Freud houdt de serieuze wetenschapper zijn handen liever af van droomonderzoek. Dr Laureys heeft echter altijd al een fascinatie gehad voor dit nog grotendeels onontgonnen onderzoeksterrein. En ik deel die fascinatie met hem!
Over lucide dromen en slaapwandelen
Hij geeft een wetenschappelijke verklaring voor fenomenen als dromen, lucide dromen en slaapwandelen. Dit vind ik ongemeen boeiend, mede omdat ik van kinds af aan elke nacht meerdere dromen kan onthouden – inclusief lucide dromen, waarbij ik besef dat ik aan het dromen ben en de droom naar mijn hand zet.
Een geweldig gevoel, omdat je als het ware op ontdekking kan gaan in een surrealistische wereld die je zelf in je hoofd creëert. Ik kan overigens steevast vliegen in mijn lucide dromen, maar dat geheel terzijde.
De boeken die ik tot nog toe over dromen vond, waren van het zweverige type dat op zoek gaat naar verborgen symbolen en betekenissen. Heerlijk dus om er eens een enthousiaste, wetenschappelijke stem over te horen.
Slaap is niet voor watjes
Bovenal is dit boek een betoog voor voldoende slaap. Slaaptekort leidt tot ongevallen, medische fouten en gezondheidsproblemen. Depressies, hallucinaties, hart- en vaatziekten zijn maar enkele voorbeelden van aandoeningen die gerelateerd zijn aan een slaaptekort. Zo stijgt de kans op bepaalde kankers en hart- en vaatziekten met maar liefst 50% als je te weinig slaapt.
Een slaaptekort bouw je sneller op dan je denkt. Als je elke nacht een uurtje minder slaapt dan de nog altijd aanbevolen 7,5 à 8 uur, heb je al een ernstig tekort op het einde van de week. En nee, dat kan je niet inhalen door in het weekend wat langer te blijven liggen.
Het is ontstellend dat, zoals de auteur van Het no-nonsense slaapboek betoogt, men zelfs in ziekenhuizen de slaap van patiënten niet respecteert. Terwijl slaap dé beste bondgenoot voor herstel is.
Wat dr. Laureys schrijft is zo boeiend dat ik tijdens het lezen bijna vergat waarom ik dit boek in de eerste plaats kocht: omdat ik al van zolang ik mij kan herinneren ernstige slaapproblemen heb. Het duurt elke avond minstens een uur voor ik in slaap val en het gebeurt maar zelden dat ik ’s nachts niet wakker wordt.
Gelukkig geeft de auteur ook inzicht in en tips voor een betere slaaphygiëne, afhankelijk van je leeftijd. Want zowel je slaappatroon als slaapbehoefte veranderen naarmate je ouder wordt. De gouden tip die ik echter onthoud, is dat ik voortaan meer belang hecht aan slaap. Slapen is niet lui, maar levensnoodzakelijk. Te weinig slapen is niet stoer, maar dom. Je brengt er jezelf en anderen mee in gevaar. Laten we slaap nooit meer als bijkomstig of vervelend zien!
Geef een reactie