‘Ik ben niet vergeten wat je hebt gedaan, Louise. Ik hou je altijd in de gaten. Ik zal je nooit met rust laten.’
Stel je voor: je krijgt een vriendschapsverzoek op Facebook van iemand die je al zevenentwintig jaar dood waant. Het overkomt de alleenstaande moeder Louise. Meer zelfs: het wordt al snel duidelijk dat ze zich schuldig voelt over de dood van Maria, haar kersverse Facebookvriendin.
Het blijkt het begin van een kat-en-muisspel dat iemand – Maria? – met haar speelt, en dat haar dwingt om mensen en demonen uit haar verleden op te zoeken. Terwijl heden (2016) en verleden (1989) elkaar afwisselen, krijgen we een steeds beter beeld van wat zich tijdens die laatste noodlottige maanden van de middelbare schoolcarrière van Louise en Maria afspeelde.
Dan wordt er (opnieuw?) iemand gedood en komt het verhaal in een stroomsnelheid terecht. Louise voelt zich niet enkel opgejaagd door haar geweten en de mysterieuze Maria (of de persoon die zich voor haar uitgeeft?), maar ook door de politie, die nu ook in het verleden begint te graven.
Geen diepgravend werk of dijk van een psychologische thriller, maar absoluut fijn en spannend leesvoer dat het moet hebben van geloofwaardige personages, een sterke plot en een verrassend einde. Leest ongelooflijk vlot weg.
Geef een reactie